Klik foto om te zoomen

De facade

Gebouwd in 1860

Het rivierwater stroomt onder het huis in de winter

Zicht vanaf overkant rivier

Het zomerterras

De kinderslaapkamer met 4 slaapplaatsen

De toegangspoort naar het rivierpad

De broodoven in de schuur

Druivelaar

De rivierstuw en het strandje

De passerelle

Raam met direhoekige holte boven linteel

Schoorsteen met omgekeerde ronde dakpannen

Lavoir uit steen gehouwen

Le Pont du Bousquet

Druivelaars

De Watermolen

Je rijdt de doodlopende weg naar beneden. Het dal lijkt leeg, maar wanneer je de laatste bocht naar links neemt, zie je de molen tussen het rustige groen liggen, gericht naar het zonnige zuiden.

De oude watermolen 'Le Moulin du Bousquet ' werd gebouwd in 1860. Wellicht was daar langs de rivier eerder al een watermolen aanwezig. De aannemer en architect was een zekere 'Roux' die in de buurt wel meer gebouwen ontwierp. De molen is gebouwd in de typische stijl van de noordelijke Aveyron, gekenmerkt door een leien dak, de duiventil in de nok, de grove granietsteen en kleine rechthoekige raamdoorgangen afgezoomd door steenblokken. Eind vorige eeuw werd de molen grondig verbouwd en o.a. voorzien van verwarming. Nu is hij extra comfortabel gemaakt met een verwarmd zwembad, draadloos internet, een douche, een warme houtstoof, lederen sofa's en nieuwe keukentoestellen. Buiten is de oude zagerij veranderd in een knus overdekt buitenterras met gasbarbecue, frigo en kookvuurtje. We hebben voor de grote kinderen ook een kabelbaan vanuit een oude kastanjeboom aangelegd. Er kunnen maximaal acht personen verblijven, maar eigenlijk is het ideaal voor één gezin met kinderen of baby's, en wat eventuele gasten.

De molen is één van de drie in het dorp, en één van de velen langs deze rivier. Hij is wellicht tot in de jaren tachtig van vorige eeuw gebruikt. Hij had twee waterenergie-mechanismen: één grote graanmolen in de huidige atelier, en een kleinere, wellicht oudere, notenmolen in de stal. Op beide plaatsen passeert het rivierwater in de winter, wanneer de rivier hoog staat, geruisloos onder het huis. En op beide plaatsen zijn de doorgangen voor de vroegere drijfstangen nog zichtbaar. Alle mechanismen zijn wel verdwenen. Na graanmolen was de voornaamste activiteit van de watermolen het verzagen van hout. Op talloze plaatsen lag nog oud zaagsel. Een gelijkaardige, nog werkende watermolen, is te bezoeken in Martinet de la Ramonde, maar daar wordt de waterkracht aangewend om koperen potten te slaan.

Het molenhuis bestaat uit twee aaneengebouwde gebouwen. De oudere oostelijke vleugel herbergt op de bel-étage de living met de haard en zichtbare eiken balken; de keuken, daarboven de mezzanine en een zolderruimte, en op het gelijkvloers de stal. De jongere westelijke vleugel bevat op het gelijkvloers een groot atelier, en erboven twee slaapkamers, de badkamer en het toilet. De vloer bestaat uit ruwe ongeschuurde eiken planken die de afkomst van de molen verraden, ook aan het plafond zijn de balken zichtbaar gelaten. Beide vleugels staan met elkaar in verbinding via de nachthal.

Naast het molenhuis liggen rond het erf ook nog de schuur, de waterput, de cantou, de afsluitbare toegangen tot de tuin en het rivierpad. De schuur die uit twee verdiepingen bestaat bevat een nog werkende originele broodoven, en bovenaan een leuke veilige speelzolder voor de kinderen. Achter de schuur groeit een eenzame druivelaar. Die geeft zoete blauwe druiven eind september. In de zomer kan je leven op het erf of in de tuin : daar staan ook de teak tuinmeubels en op het einde het verwarmde zwembad. Onder de overdekte zagerij ligt de zomerterras met buitenkeuken.

De tuin naast het huis heet "het park" : er staan oude bomen langs de rivier en daar groeien in het voorjaar sleutelbloemen. Een verweerde eiken tafel en banken zorgen in alle seizoenen voor de charme. In de uithoek van het park is het verwarmde zwembad (8.5x4.5m) geplaatst. In de schuur ligt het brandhout gestapeld. Achter de cantou ligt de oude hellende boomgaard, daar kan je de hangmat uithangen tussen de oude appelbomen. Langs de rivier hadden de eerste molenaars een kanaal gegraven om het rivierwater af te leiden van de rivierstuw naar het molenmechanisme. In de winter stroomt er nog water door. Tussen de boomgaard en de rivier is een mooi houten brugje gebouwd over het kanaal. In de luwte van de stuw, onder de eeuwenoude bomen vormt aangespoeld zand een klein zandstrandje. Vanop de passerelle over de rivier is het ideaal vissen op rivierkreeftjes. Die laten zich vrij gemakkelijk met de hand vangen.

In of rond de molen zitten geen muggen of vliegen, ondanks de passerende rivier.

Nog even terug over de architectuur van de molen. Deze bevat immers alle elementen van de oude gebouwen en boerderijen in de buurt:

Thermometer